هدف از راه اندازی بورس بین الملل چیست؟
قرار است تا چند وقت آینده بورس بین‌الملل راه‌اندازی شود، این بورس چه مزیت و معایبی برای اقتصاد کشور دارد؟
بورس بین‌المللی همانند بورس است که سهام مختلف شرکت‌ها و صنایع مختلف در آن مبادله می‌شود. بازارهای مختلفی در بورس بین‌الملل وجود دارد که در چند حوزه متفاوت فعالیت می‌کنند. خرید و فروش ارزهای کشورهای مختلف که ارزشمند محسوب می‌شوند، بخشی از این بورس است.
بورس بین‌الملل یکی از امن‌ترین و مهم‌ترین راه‌های ارتباط با جهان است. با وجودی که ایران با مشکلات و ناهنجاری‌های اقتصادی ناشی از تحریم‌ها درگیر است، اما بسیاری از کشورهای جهان و منطقه مشتاق استفاده از پتانسیل‌های موجود در کشور هستند.
این بورس می‌تواند نقطه اتصال ما به کشورهای مختلف‌های جهان از جمله آسیا و اروپا باشد. بیش از دو دهه است که مسئولان در پی ایجاد این اتصال در پوشش یک فرآیند اقتصادی مانند بورس هستند.
بازار کشش راه‌اندازی بازاری جدید را ندارد. اما اگر بتوانیم تسهیلاتی منطقی و جذاب فراهم کنیم که برای سرمایه‌گذاران خارجی انگیزه ایجاد کند می‌تواند برای بورس مناسب باشد که فعلا با توجه به چشم‌انداز سیاسی و ریسک‌های بین‌المللی ایران بعید است.
هدف راه‌اندازی بورس‌های بین‌الملل تخصیص آسان‌تر جریانات نقدینگی بین کشورها و سرمایه‌گذاران و صندوق‌ها و شرکت‌های سرمایه‌گذاری است. برای مثال اگر بتوانیم برای سرمایه‌گذاری سرمایه‌گذاران خارجی جذابیت ایجاد کنیم، این موضوع موجب رونق خود بازار سرمایه می‌شود. ضمن آنکه اگر بتوانیم بورس را به حدی برسانیم که سهام شرکت‌های خارجی در آن معامله شود، می‌تواند مورد توجه بسیاری از فعالانی قرار بگیرد که سرمایه‌های‌شان در بازارهای موازی وجود دارد تا آنها به بازار سرمایه آمده و سهام شرکت‌ها را بخرند.
هدف اصلی راه‌اندازی بورس بین‌الملل این است که بتوان جذب نقدینگی بیشتری در این بازار ایجاد کرد و بازار از عمق بیشتری برخوردار شود، همچنین ابزارهای بیشتری قابلیت معامله را داشته باشند. اگر سرمایه‌گذاران خارجی را در قسمت بورس بین‌الملل جذب و استاندارد‌های لازم را فراهم کنیم، می‌تواند درآمد ارزی برای کشور داشته باشد.
البته این بورس چالش‌ها و مشکلاتی دارد که از جمله چالش‌های راه‌اندازی بورس بین‌الملل می‌توان به این موضوع اشاره کرد که در حال حاضر توجیه اقتصادی داخلی و خارجی برای آن وجود ندارد. چون بازار سرمایه ارزش معاملاتی خیلی کمی دارد و نمی‌تواند مورد توجه قرار بگیرد. همچنین زیرساخت‌های ساختاری و سخت‌افزاری آن وجود ندارد و اگر سرمایه‌گذاران بین‌المللی بخواهند ورود کنند باتوجه به ریسک‌های بین‌المللی موجود این مهم اساسا توجیهی ندارد.
